ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ MARVIN CARLSON, ΟΜΟΤΙΜΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ SIDNEY E. COHN, GRADUATE CENTER, CITY UNIVERSITY OF NEW YORK – 29/30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022
Ο παγκοσμίου φήμης Αμερικανός θεατρολόγος Marvin Carlson έδωσε ομιλία με τίτλο “National Theaters in the 21st century” (“Τα Εθνικά Θέατρα στον 21ο αιώνα ”), το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2022 στις 19.00 στην Αίθουσα του Βουλευτικού στο Ναύπλιο [βλ. επίσης ενότητα: Συνέδρια/Ημερίδες]. Στην ομιλία του Marvin Carlson απάντησε με δικό του κριτικό κείμενο ο επιφανής θεατρολόγος και ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ Βάλτερ Πούχνερ. Η εκδήλωση έκλεισε με συζήτηση στρογγυλής τράπεζας με τη συμμετοχή σημαντικών Ελλήνων θεατρολόγων και σκηνοθετών (Πλάτων Μαυρομούστακος, Βίκτωρ Αρδίττης, Λίνα Ρόζη, Γιώργος Σαμπατακάκης, Νατάσα Σιουζουλή, Αλέξανδρος Ευκλείδης). Τη συζήτηση συντόνισε η Πρόεδρος του ΤΠΨΤ και Αναπλ. Καθηγήτρια του ΤΘΣ, Μαρίνα Κοτζαμάνη. Η ομιλία πραγματοποιήθηκε από το ΤΠΨΤ σε συνεργασία με το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (Open University of Cyprus) και την υποστήριξη του Δήμου Ναυπλιέων, ΔΟΠΠΑΤ Δήμου Ναυπλιέων καθώς και του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard (Center for Hellenic Studies in Greece, Harvard University)
ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ / FEEDBACK ΤΟΥ MARVIN CARLSON ΓΙΑ ΤΟ ΤΠΨΤ
Την επόμενη μέρα, ο Marvin Carlson πραγματοποίησε συνάντηση με το διδακτικό προσωπικό του ΤΠΨΤ συζητώντας την πορεία και τις δυνατότητες του τμήματος στον καλλιτεχνικό και ερευνητικό χώρο καθώς και στις δημιουργικές βιομηχανίες. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στο πρόγραμμα σπουδών του τμήματος. Αρχικά, ο Marvin Carlson τόνισε τη σημασία της συνύπαρξης των ψηφιακών τεχνών με τις παραστατικές τέχνες, δεδομένου ότι οι σύγχρονοι πειραματισμοί στις παραστατικές τέχνες λαμβάνουν υπ’ όψιν τη διασταύρωση της ζωντανής επιτέλεσης με την ψηφιακή. Προέτρεψε την επέκτασή τους στο σύνολο του προγράμματος σπουδών με όσο το δυνατόν περισσότερα μαθήματα που να συνδυάζουν και τα δύο στοιχεία. Το γεγονός ότι οι σύγχρονοι καλλιτέχνες έχουν εντάξει τον ψηφιακό πειραματισμό στα καλλιτεχνικά τους έργα (π.χ. τηλεματική) οδηγεί στην ανάγκη να ενταχθούν στα μαθήματα, ζητήματα που εφορμούν από τον συνδυασμό ψηφιακής και ζωντανής επιτέλεσης. Εστίασε στη μελέτη, τόσο τη θεωρητική όσο και την πρακτική, των εννοιών του χώρου και της πρόσληψης του κοινού. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στον χώρο, πρότεινε να διερευνηθούν τα είδη του χώρου και η διαφορά μεταξύ πραγματικού και ψηφιακού χώρου, όπως και τι προκύπτει όταν τα δύο είδη χώρου συνδυάζονται. Σχετικά με την πρόσληψη του κοινού, προέτρεψε να διερωτηθούμε πώς λειτουργούν οι θεατές, τι βλέπουν και τι συμβαίνει όταν κινούνται ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους – τον ψηφιακό και τον ζωντανό. Ο Marvin Carlson αναφέρθηκε στο γεγονός ότι παρόλο που τα θέματα που διδάσκονται αφορούν στη σύγχρονη δημιουργία και οι φοιτητές/τριες επιλέγουν να ασχοληθούν με σύγχρονα ζητήματα (ακόμα και οι τέχνες του 20ού αιώνα δεν τους είναι τόσο θελκτικές) είναι ευθύνη των διδασκόντων να βασίσουν τα έργα σε ιστορικό υπόβαθρο: εκτός του ότι είναι χρήσιμο, βοηθά επιπλέον στην επέκταση της φαντασίας.
